- беостин
- [بي آستين]курта ва ҳар либосе, ки остин надорад
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
гиребонӣ — [گريباني] марбут ва мансуб ба гиребон; беостин, либоси махсуси мардонаи беостин … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
остиндор — [آستين دار] либосе, ки остин дорад; муқоб. беостин … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
пӯстинча — [پوستين چه] пӯстини хурди кӯтоҳ: пӯстинчаи беостин … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
тайласон — [طيلسان] а. як навъ ҷомаи васеъи дарозу беостин, ки рӯҳониён ва қозиён мепӯшанд … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
чухо — [چخا] як навъ либоси пашмини кӯтоҳи беостин; як навъ ҷомаи насрониён … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ